برآورد مقاومت نهایی سکوهای ثابت فولادی با استفاده از تحلیل بارافزون استاتیکی و دینامیکی تحت بارگذاری امواج

استفاده از روش بارافزون در تعیین ظرفیت نهایی سکوهای دریایی با فرض اینکه بیشینه بار وارد شده برابر با حداکثر بار طراحی امواج باشد، به طور وسیعی در ارزیابی سازه‏ ها مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجایی‏ که بارگذاری امواج ماهیت تناوبی دارد، نیاز است تا رابطه ‏ای منطقی بین نحوه بارگذاری در مدل با آنچه در عمل اتفاق می‏ افتد، وجود داشته باشد. در صورتیکه این بار به صورت استاتیکی به سازه اعمال شود، اثرات ناشی از بار متناوب و پاسخ دینامیکی سازه ممکن است از نتایج حذف شود. از دیگر پارامترهایی که در تعیین ظرفیت نهایی سکوها موثر است می‏ توان به آرایش سازه‏ ای سکو و شرایط تکیه ‏گاهی آن اشاره نمود. در این تحقیق سعی شده است تا الگوی مناسبی در قالب تحلیل بارافزون دینامیکی بر مبنای بارگذاری شرایط طوفانی دریا برای سکوهای ثابت فلزی ارائه گردد تا با بهره‏ گیری از آن، مقاومت نهایی یک سکوی نمونه با دو نوع آرایش مهاربندی و نیز در نظر گرفتن شرایط تکیه‏ گاهی مختلف (گیردار، مفصلی و اندرکنش خاک-شمع-سازه) ارزیابی شود که نتایج نشانگر آن است که ظرفیت دینامیکی سکوی بررسی شده کوچکتر از ظرفیت استاتیکی بوده و به عبارت دیگر تعیین ظرفیت استاتیکی همواره در جهت اطمینان نمی ‏باشد.